Trends

Wat zie je?

De resultaten zijn zeer positief: na een veldcheck met ecologen die het gebied goed kennen, bleek de satellietkaart van 2019 in vrijwel alle gevallen goed in beeld te brengen waar zeekweek was verdwenen en waar het was bijgekomen. Hiermee kan dus ook goed de effectiviteit van de subsidieregeling voor terugdringen van Zeekweek worden aangetoond en kunnen de resultaten als input voor het beheerplan worden gebruikt.

Naast het detecteren van zeekweek, heeft de ontwikkelde methode ook potentie voor andere vegetatiesoorten, zoals bijvoorbeeld (duin)riet, heidevergrassing door stikstofdepositie, of invasieve exoten als reuzenberenklauw en Japanse duizendknoop.

Achtergrond

Het in kaart brengen van zeekweek wordt bepaald op basis van nauwkeurige, maar arbeidsintensieve vegetatiekaarten die eens per zes jaar door Rijkswaterstaat worden opgemaakt. Voor een grassoort die in één jaar flink kan opkomen is dit niet frequent genoeg. Jaarlijks handmatig schouwen vanaf de dijk is subjectief en kan slechts een klein deel bekeken worden.

De Provincie Groningen heeft in de zomer van 2020 samen met een bedrijf, een methode ontwikkeld die problematische (=soorten-arme) zeekweek onderscheidt van andere vegetatie, dit gebeurt volledig automatisch op basis van gratis satellietdata. Deze methode maakt jaarlijks een nieuwe kaart, en brengt in één keer op een uniforme manier de gehele Noordkust en Dollard in beeld.

 Bron: Provincie Groningen en Spheer.ai

foto: Saxifraga-Hans Boll